Beatrix'in yazacagi yok.... buyugumuzdur. Once o yazsin dedik ama nerdeeee

Hadi bende sirami savayim....


Geçmişe ve geçmişte yaşanan anılara haksızlık yapmamak lazım... Bu anıları istisna tutarak yazıyorum Çünkü geriye bakıldığında 36. yaşımın son aylarına kadar iyi, güzel ve her zaman özel kalacak anlarım oldu.

Fakat bugüne kadar biriktirdiğim her şey ve tüm değerlerle birlikte, fotoğrafa bir bütün olarak bakıldığında;hayatımın son 4 - 5 yılını, öncesinde yaşanan ve geride bıraktığım 36 yıla değişmem.

Sosyal vs. çalışmalarla, avukatlık mesleği ile yoğunlaştırılmış sıkıcı bir hayatın ardından;
2009 yılı sonlarında yakın bir dostun ani vefatıyla başlayan, önce kendini kendine ve sevdiğin her şeye adama fikri; bugün için genel olarak mutlu bir hayatı hediye etti bana...
Tabi ki dediğim kendinden, başka diğer herşeyi umursamama değil... Sadece yaşadığımız zor kent İstanbul'da, daha mutlu olabilmek için öncelikleri yeniden sıralama diyebiliriz.

Önce bir sorgulama, ardından sigarayı bırakma, scuba dalış denemelerine başlama, mümkün olduğunca değişik yerlere gitmeler ve ayaklarına karasular ininceye kadar gezmeler...

20 yıllık arkadaşım Okans'ın vesilesiyle 2010 Mart sayında Gayasis adını taktığım 1998 Grand Cheroke 5.9'la, offroad forumlarıyda ve sizlerle tanışmam, yeni hayat çizgimi ve diğer her şeyi yerli yerine oturttu.

Ne gariptir ki; daha önce hafta içi yetişmeyen ve tüm hafta sonunu bloke eden işler “sayısında bir azalma olmadığı halde” şimdi akşama veya yarına bile kalmıyor.

Önceden, tartışmasız geçen bir günüm dahi yokken; şimdi neredeyse erdim mübarek.

Ailem, oğullarım, köpeğim, sayıları oldukça azalan ve niteliği artan dostlarımla birlikte oldukça mutluyum...

Bunların çoğunun bugün birer geze-gen olduğunu söylememe gerek yok sanırım.